Σάββατο, Αυγούστου 30, 2008

Η κλωτσιά 3

Έχεις σκεφτεί ποτέ πως μία κλωτσιά μπορεί να αλλάξει την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα σου?
Ότι μπορεί να σε κάνει να συνειδητοποιήσεις πτυχές της προσωπικότητάς σου που η καθημερινότητα σου κρύβει.
Έχεις σκεφτεί πως καμιά φορά είναι καλύτερα να αφυπνιστείς με βίαιο τρόπο, όπως με μια κλωτσιά, παρά ξαφνικά να καταλάβεις, πως, κάτι δεν κάνεις καλά.
Γενικά κάτι δεν πάει καλά με εσένα και την αλληλεπίδραση που έχεις με τους άλλους.
Ο ανθρώπινος χαρακτήρας είναι σαν τους φυσικούς νόμους που αφορούν την κίνηση των σωμάτων.
Δράση-αντίδραση.
Όταν κάτι μας θίγει (και όχι μας βλάπτει!!) τότε αντιδρούμε.
Τι μικρότητα!
Το μεγαλείο του ανθρώπινου νου, ξεφεύγει από τους περιορισμούς της σάρκας.
Ο τρόπος που σκεπτόμαστε ,μπορεί να βελτιωθεί εάν κοιτάξουμε λίγο μέσα στον καθρέπτη.
Κοίταξε το στόμα σου και σκέψου τι έχεις πει. Δες τα μάτια σου και σκέψου πού έχεις κοιτάξει.
Κούνησε τα χέρια σου και σκέψου τι έχεις κάνει. Δες τα πόδια σου και σκέψου πού πηγαίνεις.
Όταν αναγκαστείς να το κάνεις θα είναι πλέον αργά.
Θα καταλάβεις ότι πάντα το ένα σου χέρι έχεις ανάγκη να είναι γεμάτο.
Γεμάτο με αυτό που θα σε κάνει να κοιτάξεις σε αυτόν τον καθρέπτη, και να μη φοβηθείς με αυτό που θα δεις.
Να είναι γεμάτο με αυτό που ξέρεις πως μπορεί να σε κάνει έναν καταπληκτικό άνθρωπο.

Τρίτη, Αυγούστου 05, 2008

η κλωτσιά 2

Καμιά φορά η κλωτσιά μπορεί να σου ρθει και ανάποδα.
Δηλαδή όπως προχωράς, να σου έρθει κατακούτελα.
Αυτό μπορεί να συμβεί διότι δεν είσαι προσεκτικός.
Ή γιατί έχουν φροντίσει κάποιοι άλλοι να σημαδέψουν σωστά.
Ντούπ! ζαλίζεσαι από κει που δεν το περιμένεις.
Το θέμα είναι να μην εμπιστεύεσαι απόλυτα σχεδόν κανέναν. Άλλο πίστη βέβαια κι άλλο εμπιστοσύνη.
Τριγυρίζει στο μυαλό μου κάτι που άκουσα τις τελευταίες ημέρες ,σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό νομίζω, στα Χανιά.
Όταν κάποιος σε νευριάζει πολύ, πάντα να σκέπτεσαι πως παίζεις μια παρτίδα σκάκι.
Το θέμα δεν είναι λοιπόν να αντιδράσεις, αλλά πώς θα αντιδράσεις.
Δυνητικά υπάρχει λύση σε κάθε πιθανό πρόβλημα και υπάρχει απάντηση σε κάθε δυνατή ερώτηση.
Φερ ειπείν, Υπάρχει αυτό που εμείς ονομάζουμε θεός? Ασφαλώς και υπάρχει απάντηση, απλώς δεν την ξέρω.
Υπάρχουν όρια στο σύμπαν? Η απάντηση όταν το μάθουμε θα είναι απλή.
Έτσι λοιπόν η καθαρή και εποικοδομητική σκέψη είναι το πρώτο βήμα για να πλησιάσει κανείς την ιδανική απάντηση.
Φυσικά απαιτείται και περαιτέρω μελέτη για να προκύψουν απαντήσεις αλλά σε γενικές γραμμές και στην καθημερινότητα του καθενός, πάντα υπάρχει μια απάντηση.
Απάντηση που είναι κρυμμένη στο χρόνο και στο χώρο.

Τετάρτη, Ιουλίου 12, 2006

η κλωτσιά

Μια κλωτσιά λοιπόν.
Να τι χρειάζεται για να εξελιχθεί ενα μυαλό. Μια κλωτσιά.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι στις ποδοσφαιρικές κλωτσιές.
Ειναι αξιοθαύμαστο το πόσες μορφές μπορεί να πάρει μια κλωτσιά. Δεν είναι απραίτητο να υπάρχει σωματική επαφή για να εισπράξει κάποιος τη κλωτσιά του, και ούτε είναι απαραίτητο να είναι επώδυνη. Σε κάθε περίπτωση αυτό που αισθάνεται κανείς μπορεί να μεταφραστεί σε κλωτσιά. Κάτι μου έδωσε μια κλωτσιά και άρχισα να γράφω αυτό το μπλόγκ. Κάτι έδωσε μια κλωτσιά σε κάποιον και ξεκίνησε την ιδέα του μπλόγκ γενικότερα κ.ο.κ. Θα έλεγε κανείς πως η κλωτσιά σημαίνει ώθηση. Δεν ξέρω έαν είναι έτσι. Η κλωτσιά είναι απότομη, έντονη, ξαφνική. Σε παρασύρει. Η ώθηση είναι πιό ομαλή, πιό προβλέψιμη, αρα και πιό εύκολο να την χειραγωγήσεις.
Κλωτσιά λοιπόν, την οποία όλοι κάποια στιγμή την εισπράτουν, και ρέστα δέν δίνουν